شعر عاشقانه

شرمی ست در نگاه ِ من؛ اما هراس نه

کم صحبتم میان شما، کم حواس نه!

چیزی شنیده ام که مهم نیست رفتنت

درخواست می کنم نروی، التماس نه!

از بی ستارگی ست دلم آسمانی است

من عابری<<فلک>>زده ام، آس و پاس نه

من می روم، تو باز می آیی، مسیر ِ ما

با هم موازی است ولیکن مماس نه

پیچیده روزگار ِتو ، از دور واضح است

از عشق خسته می شوی اما خلاص نه!